Na een studieronde van tien minuten namen onze jongens het heft in handen. Halverwege de eerste helft klommen we dan ook verdiend op voorsprong. Een voorzet vanaf links van Zimmerman werd aan de tweede paal door Tahara goed in doel verwerkt. Niet veel later stond het al 2-0. Gilis faalde niet vanaf de stip.

Na de pauze kregen we enkele kansen om de voorsprong verder uit te diepen. Iets na het uur miste Gilis zijn tweede elfmeter. De 3-0 kwam er tien minuten voor affluiten dan toch via Acquah, die eerst nog op de bezoekende doelman trapte, maar in de herneming kalm bleef. Ninove reageerde door twee minuten later de 3-1 te maken. Het was nog even zwoegen en zweten, maar 3-1 was ook de eindstand. Een tweede thuisoverwinning op een rij en zo zitten onze jongens aan mooie een zes op negen.

Doelpunten: 27’ Tahara (1-0), 35’ Gilis (2-0, strafschop), 81’ Acquah (3-0), 83’ Straetman (3-1).

“We trokken na tien minuten de wedstrijd naar ons toe omdat we gewoon beter gingen voetballen, juiste keuzes maakten aan de bal, de vrije man vonden en doelgericht werden”, opent Eddy Vanhemel zijn analyse. “We scoorden tweemaal. In de tweede helft wilde Ninove uiteraard iets aan de achterstand doen. Ze gaven ruimte weg. Met die ruimte zijn wij goed omgesprongen tot aan de zestien, maar we hadden de wedstrijd iets sneller dood moeten doen.”

“Er waren mogelijkheden om er 3-0 van te maken. Uiteindelijk lukte dat ook, maar pakten we heel snel dat tegendoelpunt, waardoor we opnieuw in overlevingsmodus terechtkwamen. De laatste tien minuten was het knokken omdat zij met de lange bal alles of niets gingen spelen. Het was zaak om overeind te blijven en dat hebben we gedaan. 3-1 zijn duidelijk cijfers omdat wij onze betere momenten tijdens de wedstrijd ook wisten om te zetten in doelpunten. Tot aan de 3-0 gaven wij heel weinig weg. Daarna hebben zij wel wat mogelijkheden gehad, maar dat kwam omdat ze alles of niets speelden.”

“Wij proberen, en daar slagen we ook steeds beter in, om volwassener te voetballen, juiste keuzes te maken aan de bal en organisatorisch goed de taken te blijven invullen. We beseffen dat voetbal vooral zonder bal gespeeld dient te worden en spelen steeds meer als team. Gaat dat altijd even goed? Neen, wij hebben ook nog momenten waar dat absoluut beter kan en moet, maar je ziet wel dat we daar progressie in maken.”

Volgende week zaterdag trekt OH Leuven U23 naar KSK Heist. “Het is een competitie van 38 speeldagen, waarin dat wij week na week met een andere context geconfronteerd worden. Het is aan ons om de oplossing te vinden voor wat de wedstrijd vraagt. Dat is ook het mooie, want dat is het versnelde leermoment waar de spelers mee geconfronteerd worden. We moeten de voetjes op de grond houden, hard werken, goed analyseren wat we goed doen, hard trainen om nog beter te worden en zo stap voor stap door de competitie heen groeien. Het is niet omdat je wint dat je nu kan freewheelen. Het zal elke week knokken worden en hard werken om stappen te zetten”, besluit Vanhemel.