Terug in de tijd met… Michael “Chelle” Van Rillaer
Michael Van Rillaer is een bekend gezicht voor vele supporters in Vak K. Hij begeleidt de gezangen en zorgt er steevast voor dat het Leuvense legioen in de maat blijft aan de hand van zijn geliefde trommel. Tijdens de week werkt Chelle in Café Sport op het Martelarenplein in Leuven. Inside OH Leuven zocht hem daar op.
Café Sport op een druilerige woensdagnamiddag. Ondanks het slechte weer zit het Café van OH Leuvenlegende Bjorn Ruytinx vol met stamgasten. Aan één van de tafels tegen de muur praat Chelle met twee vrienden terwijl hij geniet van een pauze. Hij staat recht en zet zich aan de bar waar hij een Stella bestelt. Een rasecht Leuvens tafereel.
“Ondertussen ben ik toch al zeker vijftien jaar supporter van OH Leuven”, zegt Chelle. “Toen Leuven nog in tweede klasse speelde, ging ik ook nog kijken naar RSC Anderlecht. Mijn volledige familie was immers voor paars-wit. In 2011 promoveerde OH Leuven en sindsdien ben ik nooit meer naar een match van RSCA gaan kijken. Leuven is mijn stad en ik ben altijd een fiere Leuvenaar geweest, eigenlijk was het geen keuze maar de logica zelve.”
Toch duurde het nog enkele jaren voor Chelle voor de eerste keer trommelde in de K. Zijn voorganger was Dirk “Kaske” Oversteyns. Toen Chelle voor het eerst de trommel van Kaske kreeg, was hij in de wolken. “Ik heb jaren bovenaan de K gestaan met Miguel Langouche en Stijn Vranckx, twee medesupporters. Als we dan een liedje inzetten en ik begon op mijn trommel te slaan, zag je de hele K van achteruit meedansen. Zot dat je met een trommel zo’n massa volk kan laten springen, zingen en dansen. Dat zijn echt wel de mooie momenten”, aldus Chelle.
Sinds een jaar of twee staat Chelle op een podium dat vasthangt aan de tribune. Zo leidt hij samen met anderen de gezangen terwijl hij met zijn rug naar het veld staat. Dat was wel even aanpassen voor de trommelaar. “In het eerste jaar dat ik vooraan stond, voelde ik me wat ongemakkelijk. Ik vond het gek dat ineens iedereen naar mij keek, terwijl ik daar als een gek op mijn trommel stond te slaan. Maar nu vind ik het even zalig als toen ik vanachter stond. De energie die de K kan uitstralen wanneer iedereen meebrult en -zingt, da’s een ongelooflijk gevoel”, zegt Chelle.
Trommel Angèle
In al die jaren trommelen voor de club van zijn hart, verloor Chelle al veel materiaal -op het voetbal, al dan niet in benevelde toestand. “Vlaggen, trommels, truien,… De lijst is eindeloos”, lacht de trommelaar. “Nu, sommige spullen komen uiteindelijk wel weer boven water. Wij mogen van de club onze trommels gewoon in het stadion stockeren en als ik dan in dat kot ga kijken, vind ik er soms nog een oude trommel terug die ik ondertussen al vervangen heb. Op die tien jaar tijd spreken we toch al over een goeie acht trommels.”
Maar nu zit Chelle aan zijn laatste exemplaar. Zijn huidige trommel, die hij zelf de koosnaam “Angèle” gaf, heeft een speciale betekenis voor hem. “Mijn trommel is mijn heiligdom, daar mag niemand aankomen. Ons Angèle, daar blijft iedereen af. Wat haar speciaal maakt? Ik heb die gekregen van Bjorn Ruytinx en Mike Naert. Ik had wéér een trommel kapotgeslagen en ze vonden dat ik na al die goedkope trommels wel iets deftiger nodig had. Dus toen heb ik een professionele met speciale vellen mogen bestellen op kosten van Café Sport. Natuurlijk heb ik dan in ruil wel een grote sticker van Café Sport laten maken om op de trommel te kleven. Aan de andere kant staat een sticker van supportersclub Leuven Centraal / Den Bakkaree.”
“Omdat ik vaak niet goed op voorhand weet of ik mee kan naar uitwedstrijden, moest ik al enkele keren een slechtere trommel meenemen. Bijvoorbeeld op Sint-Truiden dit seizoen had ik mijn reservetrommel mee en dat klinkt helemaal anders als je de klank van mijn nieuwe gewoon bent. Misschien is het ook wel eerder sentimenteel. Allebei eigenlijk. Het feit dat ik fier ben op dat ding, zal ook wel te maken hebben dat ik hem heb gekregen van mijn groot idool, Bjorn Ruytinx”, zegt Chelle trots.
“Die trommel is van vitaal belang om de sfeer in de K aan te jagen en we zijn ook trots wat we op relatief korte tijd hebben kunnen bereiken qua belevenis. De afgelopen jaren komt er steeds meer en meer volk bij in de K dat 90 of 120 minuten vocaal alles willen geven voor Leuven. Ook jonge gasten. Het is leuk om te zien dat de opvolging verzekerd is. En wie weet zit daar iemand tussen die op termijn in mijn voetsporen kan treden”, sluit Chelle af.