Kind van het huis Wouter George na debuut: “Droom om te spelen voor club van mijn hart”
Wouter George kreeg zowel zaterdag op Charleroi als woensdag in eigen huis tegen Seraing zijn kans. De ontlading bij het 22-jarige jeugdproduct van OH Leuven was heel groot. Niet onlogisch gezien de lange weg die de rasechte Leuvenaar heeft moeten afleggen.
Wie Wouter George opzoekt, ziet dat hij al een opmerkelijk parcours achter de rug heeft. In 2016 ruilde George onze jeugdopleiding in voor die van KAA Gent. Daar stroomde hij door tot bij het eerste elftal, waar hij zelfs een wedstrijd in de Europa League heeft gespeeld. In de zomer van 2022 keerde George terug naar huis.
Bij onze U23 liep het echter niet van een leien dakje. “Ik sukkelde bij Gent al met een zware voetblessure en scheurde na acht matchen bij de U23 van OH Leuven mijn meniscus. Ik zat mentaal dan ook heel diep en heb zelfs even aan stoppen gedacht. Om na zo’n periode dan toch al twee invalbeurten op korte tijd te hebben, doet uiteraard enorm veel deugd.”
“Het was fantastisch en een droom om voor onze fans te spelen, want ik ben in Leuven geboren, woon in Herent en ben echt een kind van het huis. In totaal heb ik zes jaar – vanaf de U9 – in onze jeugdopleiding gespeeld met onder meer Mandela Keita. In de K volgde ik de wedstrijden van de eerste ploeg. Ik keek op naar spelers zoals Bostock, Weuts en Raymaekers. OH Leuven is dus echt de club van mijn hart.”
(lees voort onder de foto)
Coach Oscar Garcia was op de persconferentie na de wedstrijd zeer te spreken over de invalbeurten van George. “Wouter trainde al bijna elke week met ons mee en het valt helemaal niet op dat hij eigenlijk een U23-speler is. Hij is stevig in de duels en begrijpt perfect wat we van hem verwachten.”
“Mijn doel was om het team te helpen om de overwinning binnen te halen en niet te veel mezelf te tonen”, blikt George terug op afgelopen woensdag. “Ik denk dat ik mijn job heb gedaan. Ik verloor niet vaak de bal en deed mijn defensieve taken.”
“Dat ik tweemaal heel gretig inviel? Ja, maar dat zit eigenlijk in mijn speelstijl. Je kunt mij het best omschrijven als een box-to-box-speler, want ik ben een redelijk technische speler en recupereer vaak de bal. Ik ben een beetje een pitbull en probeer daar voetballend vermogen aan te koppelen. Ik heb honger naar meer.”
(lees voort onder de foto)
George combineert zijn job als speler met die van performance coach bij onze U14 en U15. “Ik zorg ervoor dat ze fysiek in orde zijn door hen onder meer loopprogramma’s te geven, maar uiteraard ook tijdens de trainingen de juiste fysieke prikkels.”
“Daarnaast focus ik met hen ook op de bewegingskwaliteit. De focus ligt daar vooral in het aanleren van de juiste patronen zodat ze later op de correcte manier aan krachttraining kunnen doen. Die zaken interesseren mij enorm en worden ook steeds belangrijker.”
Ondanks de blijdschap van de afgelopen dagen houdt George zijn voeten stevig op de grond. “Ik weet als geen andere dat het in voetbal snel beide kanten uit kan gaan. Ik ben momenteel nog steeds een speler van de U23. Voetbal is echt dag per dag. Ik wil de coach van de U23 Sascha Kotysch enorm bedanken voor zijn steun. Hij gaf me de nodige tijd en ruimte. Ik hoop fit te blijven en blijf gewoon hard werken.”