Op 26 november van vorig jaar viel de rechtsvoetige Kento Misao geblesseerd uit in het slot van de wedstrijd tegen Club Brugge. “Het voelde alsof er iemand heel hard op mijn achillespees had getrapt. Maar later zag ik op de beelden dat er helemaal niemand in mijn buurt was. In het begin vreesde ik dat ik zes maanden langs de kant zou staan. Gelukkig viel een tweede diagnose gunstiger uit. Sinds de terugkeer van het oefenkamp in het Spaanse Algorfa train ik dagelijks met Milan Taildeman. Dat is uiteraard leuker dan individueel te moeten werken. Bovendien kan de physical coach zo meer variatie in onze oefeningen met de bal steken. Op dit moment zit ik aan 60 à 70 procent van mijn mogelijkheden.”

Misao kijkt met gemengde gevoelens terug op zijn eerste zes maanden bij OH Leuven. “Ik opteerde voor Leuven omdat de club mij echt als een nummer zes wou uitspelen. Daarnaast kreeg ik, na de degradatie met mijn club Santa Clara in Portugal, opnieuw de kans om op het hoogste niveau te voetballen in een Europese competitie. De eerste weken had ik het hier enorm lastig. Mijn werkvergunning raakte niet in orde, waardoor ik niet aan spelen toekwam. Bovendien verbleven mijn vrouw en mijn ondertussen 15 maanden oude dochtertje op dat moment nog in Japan.”

“In de fysiek sterke Jupiler Pro League moet je als zes heel snel omschakelen. Het heeft wat tijd gevergd om me aan te passen aan de erg directe manier van voetballen in België, waar je vaak één tegen één komt te staan. Vorig seizoen speelde ik in de terugronde bij de Portugese eersteklasser Santa Clara een heel ander soort voetbal. Ik beleefde er mijn eerste zes maanden als voetballer in Europa. Santa Clara telde liefst 15 Brazilianen in de kern. Die jongens waren nogal individualistisch ingesteld. Ik wist nooit wanneer ik een pas mocht verwachten of wanneer ze me zouden betrekken in het spel. Dit OH Leuven is overigens een stuk sterker dan Santa Clara.”

Na dat moeilijke begin vond de defensieve middenvelder steeds beter zijn draai en veroverde hij een basisplaats onder toenmalig coach Marc Brys. Met een assist thuis tegen Sint-Truiden en een weergaloos doelpunt op het veld van RSC Anderlecht liet de Japanner zich ook in offensief opzicht positief opmerken. “Ik voelde me echt goed in de wedstrijden voor ik uitviel tegen Club Brugge. Mijn treffer op het veld van Anderlecht, zonder twijfel mijn mooiste doelpunt in mijn professionele carrière, gaf me enorm veel vertrouwen. Het is de eerste keer dat ik zo lang aan de kant sta. Maar ik probeer het positief te bekijken. Ik leerde erg veel uit deze periode, vooral op mentaal vlak, en dat zal me zeker helpen in de toekomst.”

Niet alleen op het veld, maar ook daarnaast voelen Misao en zijn familie zich veel beter in Leuven dan op het Portugese eilandje Santa Clara. Logisch, want er spelen niet minder dan 15 Japanners in onze hoogste klasse. “Met Daniel Schmidt, doelman bij AA Gent, heb ik vaak contact. Ik vond hier ook mijn goede vriend Koki Machida terug die het mooie weer maakt bij Union. We speelden vijf seizoenen samen in Japan en we deelden er zelfs een appartement. Hij is als een broer voor mij. Ook mijn echtgenote woont graag in Leuven. Ze bouwde hier al vriendschappen uit met enkele Japanse vrouwen. Bovendien kunnen we in Leuven makkelijk Japans gaan eten. Daar konden we in Portugal enkel van dromen.”

In zijn thuisland won Kento alles wat er te winnen valt. Met het Japanse Kashima Antlers realiseerde hij de dubbel door zowel de landstitel als de beker binnen te rijven. Later voegde hij daar ook nog de AFC Champions League aan toe. Er staan ook zes caps achter de naam van de Japanner. “Ik zou graag ooit aantreden op de wereldbeker en in de Europese Champions League”, mikt Misao hoog. “Mijn ouders hebben altijd geïnvesteerd in mijn voetbalcarrière en in die van mijn oudere broer, die als linksachter bij Kyoto Sanga voetbalt. Ik wil hen nu iets teruggeven voor alle moeite die zij zich getroost hebben. Het klopt dat ik al een tijdje niet meer geselecteerd werd voor de nationale ploeg, maar de Japanse bondscoach volgt me van nabij. Zonder mijn blessure had ik nu waarschijnlijk op de Asian Cup gestaan.”

Die Asian Cup is vrijdag van start gegaan in Qatar. De bookmakers tippen Japan, dat zondag zijn eerste wedstrijd speelt, als dé favoriet om Qatar op te volgen als winnaar. “We maken inderdaad veel kans om het tornooi te winnen”, beaamt Misao. “ De bondscoach kan onder andere rekenen op toppers als Wataru Endo van Liverpool, Takehiro Tomiyasu van Arsenal en Kaoru Mitoma van Brighton. Zuid-Korea, het organiserende land Qatar en outsider Saoedi-Arabië zie ik als onze grootste rivalen. Ik ga de wedstrijden van Japan zeker op de voet volgen en uiteraard supporteren voor mijn landgenoten.”

“Mijn vrouw en ik voelen ons erg goed in Leuven, veel beter dan in Portugal. We vinden hier zelfs de Japanse keuken terug.”

“Mijn droom is nog steeds ooit mijn land te mogen vertegenwoordigen op de wereldbeker. Zonder mijn blessure zat ik nu waarschijnlijk in Qatar voor de Asian Cup.”