Onze vrouwen gaan echter voor meer dan die ‘papieren’ titel. Logisch ook, want ze zijn nog in de running voor een eventuele dubbel. De komende weken probeert de centrale verdedigster van de Red Flames groepswinst in de Nations League veilig te stellen. Nadien volgen misschien zelfs de Olympische Spelen in Parijs. Maar eerst moet er zaterdag thuis gewonnen worden van Zulte Waregem.

De 22-jarige Sari Kees wil zaterdag tegen Zulte Waregem de 5-3 nederlaag tegen Club Brugge uitwissen. Ondanks die nederlaag, de enige overigens dit seizoen, mag OH Leuven Women zich de terechte herfstkampioen noemen van de Super League Women. “Heel eerlijk? Ik besefte het pas toen er een post op social media passeerde. De voorbije jaren hebben we meer aandacht besteed aan die herfsttitel, maar dat werkte nadien in ons nadeel in de Play-offs. We weten beter dan wie ook dat de titelstrijd wordt beslecht in die nacompetitie. Net daarom waren we de voorbije weken helemaal niet bezig met die titel van herfstkampioen.”

In die sterke heenronde won OH Leuven Women twee keer van grote rivaal RSC Anderlecht. Eén keer in de competitie en één keer in de beker van België. “Enkel onze laatste wedstrijd in de Super League viel wat tegen. We verloren met 5-3 op het veld van Club Brugge. Er sloop misschien wat vermoeidheid in de ploeg. In de bekerpartij tegen Anderlecht speelden we 120 minuten en een aantal meisjes moesten ook zwaar aan de bak met de Red Flames in de Nations League. Dat leidde ook tot wat kleine blessures”, zoekt de centrale verdedigster naar oorzaken. “Club Brugge toonde zich ook gewoon heel efficiënt en scoorde vijf keer uit zes doelkansen.”

OH Leuven Women slikte in de heenronde 14 tegendoelpunten in 9 wedstrijden. Da’s een werkpunt voor de terugronde en zeker voor de Play-offs. “Nochtans is er weinig tot niets veranderd in ons verdedigend compartiment”, zegt Kees. Zij vormt nog steeds samen met de Nederlandse Linde Veefkind het hart van de Leuvense defensie. “We verloren natuurlijk wel Gouden Schoen en nationale doelvrouw Nicky Evrard aan Chelsea. Dat mag je echt niet onderschatten. Misschien zijn we daarom achterin nog wat zoekende. We kwamen dit seizoen relatief vaak achter en moesten er dan op en over gaan. We toonden ons soms ook wat onoplettend in onze drang naar voor. Het is sowieso te makkelijk om enkel naar de defensie te wijzen voor die 14 tegendoelpunten. We verdedigen als ploeg en daarin hebben alle speelsters hun specifieke taken.”

Lees verder onder de foto

De voorbije twee seizoenen draaiden telkens uit op een spannende tweestrijd tussen OH Leuven en Anderlecht. Halfweg de reguliere competitie dienen er zich meer gegadigden aan voor de titel in de Super League Women. “De top is breder geworden”, knikt de Zoutleeuwse. “Naast Anderlecht en OH Leuven zal zeker ook Standard meedoen, misschien zelfs Club Brugge en KRC Genk. Al moet ik zeggen dat Brugge me, ondanks die 5-3, niet echt heeft overtuigd. Genk startte sterk aan de competitie en hield ons op een gelijkspel. Nadien deemsterden de Limburgers wat weg. Een ervaren coach als Guido Brepoels kan zijn team uiteraard oppeppen en klaarstomen voor een topmatch. Net daarom zie ik in Genk vooral een te duchten tegenstander voor de beker. Ik vind dat wij als team, meer dan vorig seizoen, kunnen terug knokken na een achterstand. Qua mentaliteit zit het echt goed in onze groep.”

Ondanks haar jonge leeftijd, amper 22 jaar, is de rechtsvoetige centrale verdedigster al anderhalf jaar kapitein van OH Leuven. “Een vijftal speelsters vormen een soort van speelstersraad en staan me bij. Ik probeer me te ontfermen over het motiveren van de meisjes die minder aan de bak komen, tracht te zorgen voor een goede sfeer, vang de nieuwe aanwinsten op, … Dit seizoen telt onze kern redelijk wat buitenlandse speelsters. Zij voelen minder de druk als we bijvoorbeeld tegen onze grote rivaal Anderlecht spelen omdat ze die geschiedenis van de voorbije seizoenen niet beleefd hebben. Zo zorgen ze voor een bepaalde rust in het elftal. De Nederlandse meisjes zijn dan weer heel direct in hun communicatie, wat helpt om dingen te benoemen en uit te spreken.”

Na de wedstrijd tegen Zulte Waregem focust Kees, die ondertussen in haar laatste jaar kinesitherapie zit en vorig seizoen één van haar stages deed bij onze U23, zich even volledig op de Red Flames. Zij wonnen in hun groep in de Nations League al tegen absolute toplanden in het vrouwenvoetbal als Engeland en Nederland. In december wacht er de Flames een erg belangrijk tweeluik tegen eerst Schotland aan Den Dreef en later tegen Nederland in Tilburg. “We moeten in de eerste plaats thuis winnen van Schotland. Nadien zal het zaak zijn om in Tilburg voor 15.000 toeschouwers alles dicht te houden. Een 4 op 6 in onze laatste twee wedstrijden in de Nations League zou voldoende kunnen zijn voor de groepswinst, maar stiekem hopen we op 6 op 6.”

De groepswinst in de Nations League levert een ticket op voor de Final Four. In die Final Four liggen er dan weer twee tickets te wachten voor de Olympische Spelen van volgend jaar in Parijs. Een lange en moeilijke weg, dat spreekt voor zich. Maar Kees gelooft dat het kan: “Ik heb de afgelopen dagen al een paar keer aan die Spelen in Parijs gedacht. Dat zou fantastisch zijn voor ons als speelsters en uiteraard ook voor het Belgische vrouwenvoetbal. Maar laat ons even stoppen met dromen. Ik ben de komende dagen enkel en alleen bezig met de wedstrijd van zaterdag tegen Zulte Waregem. Nadien kan ik dan met een goed gevoel naar de Flames.”

“Pas toen we het op social media lazen, beseften we dat we opnieuw herfstkampioen zijn.”

“Ik vind dat wij als team, meer dan vorig seizoen, kunnen terug knokken na een achterstand. Qua mentaliteit zit het echt goed in onze groep.”