Sinds de oprichting in januari zit Jelle in de supportersclub “Leuven Fanatics”, die allemaal in de sfeertribune staan. “Binnen ‘de K’ ken ik bijna iedereen. Elke thuis- en uitmatch sta ik naast supporters die mijn liefde delen en dat schept een band.” De hele wedstrijd lang probeert Jelle met enkele vrienden de supporters aan te moedigen om mee te zingen. “De liedjes die ik het liefst inzet zijn ‘Welkom op Den Dreef’ of ‘stiere stiere’. Ik geniet echt van de sfeer, die nog nooit zo goed was als dit seizoen. Onlangs zei Ngawa dat ook in een interview. Het doet deugd dat te horen van de spelers.”

Tijdens de thuiswedstrijd tegen Zulte Waregem kropen Mario Gonzalez en Mathieu Maertens in de sfeertribune. Een uitgelaten sfeer in ‘de K’ is wat volgde en ook voor Jelle was het een bijzondere ervaring. “Het is altijd tof om met de spelers in contact te komen. Soms kom ik ze tegen in Leuven en herkennen ze mij. Zo liep ik onlangs Casper De Norre tegen het lijf en sprak hij me aan.”

Sinds kort is Jelle ook vrijwilliger bij OH Leuven. Via een oproep op sociale media zag hij een vacature voor vrijwilligers. Deze sprak hem onmiddellijk aan aangezien hij al jaren kind aan huis is bij onze club. Op alle thuiswedstrijden is hij vanaf ‘s ochtends te vinden in de ticketingcontainer. Niet alleen op matchdagen van de A-ploeg, maar van alle ploegen die in het stadion spelen. “Als de U23 of de damesploeg in het stadion speelt, zit ik voor de wedstrijd in de ticketingcontainer en tijdens de wedstrijd in de tribune. Zeker die laatste ploeg scoort mooie resultaten dit seizoen”, licht Jelle toe.

Naast het vrijwilligerswerk bij OH Leuven is Jelle student jeugd- en gehandicaptenzorg in volwassenenonderwijs. Momenteel loopt hij stage bij Fabota, een naschoolse kinderopvang voor kansarme kinderen. “Daar zitten heel wat voetbalfans tussen die soms naar de wedstrijden komen kijken. Een stadiontour is het volgende dat op hun verlanglijstje staat.”

Zelf stond hij van zijn vier tot twaalf jaar op het voetbalveld. Door een aandoening aan zijn heup belandde hij vier jaar in een rolstoel en moest hij noodgedwongen stoppen met voetballen. Rolstoelbasket was de enige sport die hij in die vier jaar beoefende. Op zijn zestiende kwam hij uit de rolstoel en speelde hij nog één jaar basket. Na dat jaar werd zijn ploeg opgedoekt en besloot hij ook te stoppen. Al die jaren bleef Jelle grote fan van OH Leuven, maar ook andere clubs ziet hij graag spelen. “Als ik tickets kan bemachtigen voor eender welke match, dan ben ik weg. Elke voetbalwedstrijd kan mij smaken, maar ik supporter alleen voor OH Leuven”, verklaart hij.

De eerste wedstrijd in het seizoen 2011-2012 won OH Leuven tegen RSC Anderlecht. “Dat is één van mijn hoogtepunten uit al die jaren. We keerden net terug uit tweede klasse en versloegen meteen het grote Anderlecht. Dat was een prachtig moment en ik hoop dat er nog veel zullen volgen”, sluit Jelle af.