Manu heeft acht jaar lang een eigen restaurant gehad maar had toen al een duidelijke ambitie. “Ik wist dat als ik ooit zou stoppen met mijn restaurant, ik graag als kok in een sportomgeving wou terechtkomen.” Hij kwam via een vacature op sociale media bij OH Leuven terecht. “Toen ik die zag, twijfelde ik niet. Deze job is op mijn lijf geschreven want hij combineert mijn twee passies: sport en koken.”

“De dagen waarop ik werk zijn niet regelmatig, maar afhankelijk van het trainingsschema en de wedstrijddagen.” Zijn week begint altijd met het weekmenu op te stellen. “Van zodra ik dat finaliseer, stuur ik het door naar de diëtiste. Zij gaat normaal wel akkoord met mijn voorstel”, zegt Manu.

“Deze ploeg zit vol met warme en vriendelijke jongens die me dagelijks veel respect en appreciatie geven. Ik spreek verschillende talen waardoor ik met iedereen kan communiceren in hun moedertaal. Dat doorbreekt barrières voor spelers die van andere landen en continenten komen. We werken op een zeer vertrouwelijke manier samen en dat creëert een sterke band.” Die vertrouwelijke band tussen Manu en de spelers is erg belangrijk in de ploeg. “What happens in the spelershome, stays in the spelershome”, knipoogt Manu.

Hij krijgt wel wat uitdagingen voorgeschoteld. “Onlangs vroeg een speler of ik eens Luikse balletjes wou bereiden. Daar had ik nog nooit van gehoord. Ik heb het alsnog verwerkt in het menu”, legt Manu uit. Zijn grootste uitdaging is de variatie in de menu’s. “Ik werk hier nu vier maanden en de jongens krijgen elke dag iets anders voorgeschoteld. Natuurlijk is het belangrijk dat ik gezonde voeding klaarmaak, maar af en toe mogen de spelers ook zondigen. Dan krijgen ze bijvoorbeeld steak met ovenfrietjes, zonder mayonaise weliswaar”, lacht Manu.

“Vanzelfsprekend moet ik rekening houden met bepaalde allergieën en de verschillende afkomsten van de spelers. Zo is er iemand vegetarisch en voorzie ik altijd halal porties.” In de mate van het mogelijke probeert Manu ook oog te hebben voor persoonlijke voorkeuren. “Mijn favoriet gerecht? Dat heb ik niet, ik kook alles graag. Het ene is arbeidsintensiever dan het andere, maar dat maakt voor mij geen verschil.”

Manu heeft zelf altijd veel gesport, maar toen hij zijn eigen restaurant opende, was dit makkelijker gezegd dan gedaan. “De onregelmatige uren maakten het voor mij onmogelijk om veel te sporten.” Nu start zijn werkdag om 7:00u ’s ochtends en kan hij om 15:00u in de namiddag naar huis. Op die manier heeft hij tijd om zich opnieuw in te zetten voor één van zijn favoriete sporten: thaiboksen.

Manu creëert een vast en duidelijk eetpatroon bij de spelers, maar heeft dit zelf absoluut niet. “Dat is voortgevloeid uit de tijd dat ik zelf nog een restaurant had. Dan kan je niet op regelmatige uren eten. Nu zou ik dat wel kunnen, maar het is moeilijk om slechte gewoontes af te leren”, lacht hij.

Als hij ’s avonds thuiskomt, kruipt hij niet opnieuw achter zijn fornuis. “Dan laat ik voor me koken. Je bent al de hele dag met eten bezig. Soms is het prettig om gewoon je voeten onder tafel te kunnen steken”, zegt Manu lachend.

Manu komt van Antwerpen en is nooit echt fan geweest van OH Leuven. “Uiteraard supporter ik nu wél voor de spelers en de staf omdat ik dag in dag uit met deze mensen in contact sta en ik weet hoe hard ze werken. Ik kom elke match kijken en je hoopt natuurlijk dat ze zo goed mogelijk presteren. Ik focus me meer op de menselijke kant van de club.”

“Mijn favoriete voetballer aller tijden is zonder twijfel Messi. Wie de Messi van OH Leuven is? Daar kan ik niet op antwoorden. Het zijn stuk voor stuk fantastische jongens.”