Dirks verhaal als vrijwilliger bij onze club startte in 2018. Vanaf dat jaar staat hij samen met zijn collega-vrijwilligers in voor de organisatie van de parkings. Zopas is hij ook benoemd tot divisiechef van de parkings en vervangend hoofdvrijwilliger. Als de hoofdvrijwilliger afwezig is, neemt hij die taak over. Deze functies geven hem meer verantwoordelijkheden en controle over andere vrijwilligers. “Toen ze me deze promotie aanboden, voelde ik me vereerd. Ineens kreeg ik vijf mensen onder mij waar ik verantwoordelijk voor ben. Een prettig gevoel dat de club zoveel vertrouwen in mij heeft”, vertelt hij trots.

Supporters die met de wagen naar een wedstrijd komen en die op de parking aan de Kardinaal Mercierlaan plaatsen, worden door Dirk en zijn collega’s verwelkomd. “We trekken na of iedereen over een parkingticket beschikt. Geen ticket betekent geen toegang tot de parking, daar ben ik streng in. De auto’s die wel in het bezit zijn van een parkeerkaart begeleiden we naar hun plaats”, legt hij uit.

Op wedstrijddagen is Dirk vanaf ‘s ochtends vroeg van de partij. “Zes à zeven uur voor de match kom ik, meestal als eerste, toe. Als het een belangrijke wedstrijd is waarbij we veel supporters verwachten, is dat nog een uur vroeger. De veiligheidsverantwoordelijke legt dat niet specifiek op, maar ik wil het goede voorbeeld geven door voor de andere vrijwilligers aan te komen.”

Ongeveer op de 75ste minuut van de wedstrijd zit de taak van Dirk en zijn team er op. “Of ik dat laatste kwartier nog naar de wedstrijd kijk? Nee, ik los andere vrijwilligers af zodat zij even kunnen pauzeren. De match kijken is voor de dag nadien.” Vanaf dit seizoen staat hij ook in voor de thuiswedstrijden van de U23, die in Tienen gespeeld worden. Dan is hij twee uur voor de aftrap aanwezig, net voor de spelers toekomen. Volgend seizoen komen daar ook alle thuismatchen van de dames bij, die in Oud-Heverlee plaatsvinden.

Een belangrijke periode in Dirk zijn leven is zijn tijd bij de Homeless-ploeg. In 2010 kampte hij met een zware psychose en kende hij nog enkele persoonlijke tegenslagen. Met behulp van het Homeless-team probeerde hij zijn leven terug op te bouwen. Dit team is bedoeld voor mensen die strijden tegen kwetsbaarheid op verschillende vlakken zoals huisvesting, psychische gezondheid, welzijn, armoede of verslaving. “Ik was 49 jaar toen ik bij de ploeg ging. Ik woog 40 kg meer dan nu en mijn conditie liet te wensen over. De gemiddelde leeftijd binnen de ploeg lag een stuk lager, maar toch was ik erg geïnteresseerd. Ik ben blij dat ik die stap gezet heb want deze ploeg heeft een grote impact gehad op mijn leven.”

Zijn eerste toernooi speelde Dirk in 2016 in Leuven. Één jaar later nam hij deel aan het WK in Oslo, “Dat was mijn hoogtepunt met deze ploeg. Ik had niet verwacht dat ik geselecteerd zou zijn, want ik was nog maar één seizoen actief in de ploeg.” Fairplay was altijd de prioriteit voor hem, en dat bewees hij ook op dat WK. “Ik stond mijn jas af aan de scheidsrechter en in ruil kreeg ik een officieel, lokaal truitje en een medaille”, herinnert hij zich.

In juni 2022 nam hij afscheid van Younited. De combinatie met zijn werk viel hem te zwaar. Zijn laatste toernooi vond, net zoals zijn eerste, plaats in Leuven. “Ik was nooit geblesseerd, maar ik voelde dat mijn lichaam niet altijd meer meewou.” De ambitie om in de toekomst over te schakelen naar de Old Stars is bij Dirk zeker aanwezig. “Als mijn gezondheid het over enkele jaren nog toelaat, waarom niet?”, sluit hij af.