Voor het tweede jaar op rij eindigde OH Leuven Women op de tweede plaats. Toch was het gevoel na afloop van dit seizoen helemaal anders dan vorig seizoen. Coach Jimmy Coenraets geeft zijn analyse.

“Ik blik tevreden terug op het afgelopen seizoen”, is Coenraets duidelijk. “We hadden een jaar van bevestiging. Vorig jaar belandden we in de play-offs en was de mentaliteit: ‘Alles wat we nu pakken, is mooi meegenomen.’ We eindigden tweede. Dat bracht onmiddellijk wel wat druk mee voor dit seizoen. We hebben uiteindelijk bevestigd dat wij een gevestigde waarde zijn geworden en dat we elk jaar gaan trachten mee te doen.”

“We legden gaandeweg heel goede resultaten af en dan droom je van meer. Dat bracht nog heel veel druk met zich mee en was het grootste verschil met vorig jaar. Toen was alles mooi meegenomen en nu was er ontevredenheid bij het behalen van de tweede plek.”

“Op de tweede speeldag speelden we gelijk tegen Standard. Iedereen was daar heel ontevreden over, terwijl we vorig jaar ook vroeg moesten spelen tegen Standard en een 6-2-nederlaag te verwerken kregen. Op dat vlak hebben we al heel veel progressie gemaakt. De marges om nog beter te doen, worden kleiner en kleiner.”

“We moeten beseffen dat deze groep nog heel jong is. Er zijn nog heel wat zaken die ze moeten aanleren of meemaken om er anders of beter op te reageren. Welke zaken dat zijn? Enerzijds ervaring en anderzijds emotionele stabiliteit.”

“Dat was het verschil met Anderlecht, waar ze na 60-65 minuten spelen ondanks dat ze nog niet op voorsprong staan in zichzelf blijven geloven. Ze weten dat er nog één moment komt waarin ze het verschil kunnen maken. Wij begonnen dan heel vaak te panikeren en brachten een spel dat ons eigenlijk niet ligt.”

“Je moet bepaalde complexe situaties eerst eens meemaken vooraleer je er echt op kan reageren. Daarvoor was dit jaar echt belangrijk. Het was sowieso een leerrijk jaar zowel voor de groep als voor de staff. We moeten zorgen dat het ons veel bijbrengt voor volgend seizoen, want anders is het voor niets geweest.”

“Wat ik leerde? Heel veel. Het was de allereerste keer in deze situatie. Voor mij was het misschien nog meer leren, want uiteindelijk kijken de speelsters naar mij en als je dan zelf bepaalde zaken nog niet hebt meegemaakt dan is het niet altijd even gemakkelijk om op een gepaste manier te reageren.”

“Wat mij vooral bijblijft, is dat heel vroeg euforie kraaien ongeluk meebrengt of toch emoties meebrengt bij de concurrenten die ze daarna als voeding kunnen gebruiken. Daar moeten we nog meer over waken. De maanden december en januari brengen nog niet heel veel wijsheid met zich mee. We moeten wachten tot de laatste wedstrijd om alles te evalueren. Je moet ook de slechte dingen uit goede wedstrijden kunnen halen en die verbeteren om te zorgen dat er stabiliteit blijft.”

“Er is voor ons geen betere brandstof dan in eigen huis een kampioenschap te verliezen. Dat moet in ons geheugen gegrift zijn. Die taferelen na de wedstrijd moeten voeding zijn om volgend jaar beter te doen. Als dat op een positieve manier wordt opgenomen dan kan het alleen maar beter.”

“We hebben de afgelopen maanden achter de schermen heel hard gewerkt. Er staat een andere structuur. De pijnpunten die we konden benoemen, zijn aangepakt. We hebben daar dus al de nodige stappen gezet, wat heel belangrijk is. We gaan een relatieve rustige anderhalve maand tegemoet.”

“Er is terecht interesse in enkele van onze speelsters. De club heeft bewust gekozen om een jaar geleden daar al in te investeren. Zo werd er voor lange termijn contracten gekozen. Ze kunnen dus niet zomaar vertrekken.”

“Er komt een EK aan en we verwachten dat daar enkele speelsters onze club zullen vertegenwoordigen. Het wordt kijken hoe we ze daaruit recupereren en hoe ze zich verder hebben ontwikkeld na alweer een nieuwe ervaring”, besluit Coenraets.