Coach Marc Brys voerde drie wijzigingen door in vergelijking met de wedstrijd tegen RWDM. Kiyine, Dom en debutant Miguel verschenen aan de aftrap in plaats van Keita (naar Antwerp), Maertens en Sagrado. Bij Union waren Terho en Lazare de vervangers van Lynen en Nieuwkoop.

In een aardig wedstrijdbegin was het wachten op kansen. Na twaalf minuten kwam de eerste bal tussen de palen op naam van Vanhoutte. Cojocaru had een goede redding in huis. Iets voor halfweg de eerste helft kwamen we toch op achterstand. Een afstandsschot van Terho ging net naast de paal binnen.

Union nam de wedstrijd in handen. Tien minuten voor de pauze maakte Puertas er 2-0 van. De Leuvense aansluitingstreffer liet gelukkig niet lang op zich wachten. Miguel legde een vrije trap achteruit tot bij Thorsteinsson en die knalde het leer van even buiten de zestien heerlijk voorbij Moris. Het laatste wapenfeit voor de rust was van Puertas, maar de tussenstand veranderde niet meer.

We hadden het niet onder de markt in het begin van de tweede periode. Union kwam opzetten via Machida en Lapoussin. De thuisploeg deed het net ook trillen na een rake kopbal van Machida, maar die stond buitenspel. Aan de overkant kon Thorsteinsson na afleggen van Opoku net niet goed genoeg afwerken.

We kregen na de rust moeilijk een aanval in elkaar geknutseld. Union duwde door. Eckert Ayensa trof iets na het uur de lat. Twee minuten later was het wel raak voor de Duitser. Puertas ging neer in de zestien na een duel met Banzuzi. De bal ging op de stip en Eckert Ayensa gaf Cojocaru het nakijken.

Twintig minuten voor affluiten kreeg Union een tweede strafschop na een duel tussen Dom en Terho. Scheidsrechter Lambrechts bekeek op aanraden van de VAR de beelden en legde de bal opnieuw op de stip. Eckert Ayensa trapte zijn tweede elfmeter van de avond binnen.

Invaller N’Dri claimde in de slotfase een Leuvense strafschop, maar die kwam er niet. De 5-1 van Nilsson werd nog afgekeurd wegens buitenspel. We moesten de kelk echter tot op de bodem ledigen. Lambrechts moest opnieuw gaan kijken en oordeelde dat Union recht had op een derde strafschop. Nilsson, die Eckert Ayensa was komen vervangen, legde de 5-1-eindstand vast.

“Je komt naar Union en weet dan dat het een moeilijke wedstrijd zal worden”, opent coach Marc Brys zijn analyse. “Langs de andere kant was er bij ons heel veel motivatie om ons te laten zien als groep. In het eerste gedeelte van de eerste helft hadden we het moeilijk. We hebben ons gaandeweg herpakt.”

“Dan viel dat eerste en dat tweede doelpunt. Gelukkig maakten we de 2-1 en dan zag je terug vuur en leven in de groep. We haalden een hoger niveau.”

“In de tweede helft was het uiteindelijk niet echt uitgesproken. Ik heb de strafschoppen herbekeken. Twee daarvan zijn helemaal aan de buitenzijde van de zestienmeter. Onmogelijk om van daaruit iets te doen. Die strafschoppen zijn voor mij zeer discutabel. De derde was met de ingreep van Banzuzi. Die kon ik moeilijk beoordelen, want die beelden waren te slecht.”

“We moeten ons niet naar de slachtbank laten leiden”

“Voor ons is vooral de 5-1-uitslag zuur. Het is zwaar en blijft hangen. 1 op 9. Uiteraard hebben wij onze start gemist. De ontgoocheling was zeer aanwezig in de kleedkamer.”

“Langs de andere kant begonnen we te spreken over de volgende wedstrijd: thuis tegen Antwerp. We hebben hen vrijdag zien spelen en dat is een immense opdracht, maar dat maakt het juist uitdagend.”

“We moeten ons niet naar de slachtbank laten leiden. We hebben voldoende weerbaarheid in deze groep en gaandeweg zal deze aangedikt en versterkt worden. We moeten vooral rust prediken, de motivatie behouden en het groepsgevoel aanwakkeren. Dat proberen we na te streven zodoende dat we alsnog een mooi seizoen kunnen spelen”, besluit Brys.